Škoda 9Tr to trolejbus produkowany przez czeską firmę Škoda, następca modelu Škoda 8Tr. Na pierwszy rzut oka nowy trolejbus różniło od poprzednika znacznie bogatsze przeszklenie. W przedniej i tylnej części wprowadzono duże, panoramiczne szyby. Zastosowano koła jezdne systemu Trilex (tzw. „gwiazdowe”). Wiele elementów oraz detali nadwozia zapożyczono, w ramach unifikacji, od autobusu Škoda-Karosa 706RTO. Trolejbusy Škoda 9Tr były eksportowane także do innych krajów RWPG. Stanowiły m.in. podstawę taboru w wielu miastach Związku Sowieckiego. Szczególnie ciekawym rozwiązaniem było łączenie dwóch trolejbusów 9Tr w pojazd członowy. W pierwszym z nich siedział kierowca zespołu, natomiast podniesione pałąki drugiego zasilały silniki obu członów. W 1977 wprowadzono do produkcji wersję 9TrH z hydraulicznym wspomaganiem układu kierowniczego. W 1979 roku rozpoczęto produkcje Skody wyposażonej w sterowanie impulsowe oraz hydrauliczne wspomaganie kierownicy – czyli Skody 9TrHT. Skoda 9Tr stała się hitem eksportowym zakładów Skoda. Łącznie w latach 1958 – 1981 wyprodukowano 7372 trolejbusy tego typu, z czego 6446 na eksport. Głównym odbiorcą był ZSRS (gdzie niektóre miasta zamiast sowieckich trolejbusów ZIU i SVARZ kupowały właśnie Skody - 1200 sztuk dostarczono do samego Kijowa), poza tym trolejbusy eksportowano do Afganistanu, Bułgarii, Indii, Polski, NRD i Norwegii. Niektóre egzemplarze Skody 9Tr są eksploatowane do dziś, co bardzo dobrze świadczy o jakości tej konstrukcji.
Do Polski Skody 9Tr importowano w latach 1962 – 1970. Jeździły one w Gdyni, Lublinie, Wałbrzychu, Warszawie, Poznaniu i Olsztynie. Ostanie egzemplarze tych trolejbusów zostały wycofane w 1981 roku.

W styczniu 2010 PKT Gdynia odkupiło jeden pojazd tego typu od Lubelskiego Towarzystwa Ekologicznej Komunikacji. Najkorzystniejszą ofertę na jego naprawę złożyła firma EKOVA ELECTRIC a.s z Czech. Trolejbus obsługuje obecnie linię sezonową 326.

Prototypy
W 1961 zbudowano prototyp 9TrL w wersji dwudrzwiowej, który był eksploatowany pod numerem 194 w Pilznie do 1976. W 1962 zbudowano prototyp 9TrP z hydropneumatycznym zawieszeniem, który eksploatowano w Děčínie w latach 1965-1969, zaś zezłomowano w 1970. W 1970 zbudowano pierwszy prototyp 9TrT z unowocześnionym osprzętem elektrycznym, który był eksploatowany w Pilźnie do 1983. W 1972 powstał drugi prototyp 9TrT, eksploatowany w Brnie do 1989.

Eksploatacja w Warszawie
Z 239 dostarczonych trolejbusów 77 sztuk (32%) trafiło do Warszawy. W 1964 roku liczba skód dziewiątek przeważyła nad liczbą ósemek.

3-drzwiowy, 11-metrowy trolejbus z szeregowym silnikiem prądu stałego posiadał solidną konstrukcję. Karoseria została wykonana jako samonośna. W porównaniu do modelu 8Tr nadano nadwoziu bardziej okrągłych kształtów - zaokrągleniu uległ przód, ściana boczna, gięta była również szyba przednia. Silnik o mocy ciągłej 110 kW umieszczono pomiędzy osiami, pod podłogą. Napęd z niego przenoszony był do przekładni głównej tylnej osi. Aparaturę sterującą umieszczono w szafie pomiędzy maską a kabiną kierowcy. Za odchylanymi na bok drzwiczkami znalazły się: styczniki obwodu głównego, styczniki pomocnicze oraz sterownik.

Trolejbus posiadał sterowanie samoczynne. Kierowca załączał jedynie pedał jazdy, a połączony z nim kontroler uruchamiał kolejne styczniki, odłączające oporniki i zwiększające napięcie w silniku. Oporniki rozruchowe umieszczano na dachu. Przetwornica obniżająca napięcie na potrzeby oświetlenia, elementów sterowania i ogrzewania znalazła się pod podłogą. Trolejbus posiadał zawieszenie na resorach piórowych.

We wnętrzu umieszczono fotele w układzie 2+1. Wentylację zapewniały klapy dachowe i przesuwne partie okien bocznych. Skody 9Tr wykazywały kilka przewag nad dostarczanymi w tym samym czasie Jelczami 272 MEX - w środku było ciszej, podłoga znajdowała się nieco niżej, a wsiadać można było trzema drzwiami, podczas gdy w Ogórku były tylko 2 drzwi.

67 trolejbusów dostarczonych w latach 1962-1967 z powodzeniem obsługiwało linie trolejbusowe. Udział trakcji trolejbusowej w przewozach nie był znaczący, sieć obejmowała część ulic w Śródmieściu i docierała do niektórych dzielnic. Trolejbusy zapewniały jednak sprawną obsługę śródmieścia - w szczytowym 1962 roku sieć obsługiwało 7 linii kursujących z imponującymi, kilkominutowymi częstotliwościami. Podczas gdy jeszcze w 1964 roku planowano budowę nowych tras trolejbusowych, rok 1968 przyniósł gwałtowną zmianę polityczną i zaprzestano starannego utrzymania trakcji trolejbusowej. Opracowano też plan likwidacji trolejbusów, który konsekwentnie realizowano. Nagłaśniane w prasie wypadki z udziałem trolejbusów miały przekonać publikę do "jedynej słusznej" decyzji, która z początku stanęła w obronie trolejbusów. W 1969 roku rozpoczęto kasacje 7-letnich, jeszcze niewyeksploatowanych trolejbusów. Linie szybko zawieszano, równie bezzwłocznie likwidując sieć trakcyjną.

W 1973 roku ostatnie 6 z 31 trolejbusów przekazano do Lublina, jednakże również i tam planowano likwidację sieci. W tym samym roku ostatecznie zakończono eksploatację trolejbusów w Warszawie, kasując cały pozostały tabor. Rok później rozpoczął się kryzys paliwowy, który uzmysłowił jak pochopną decyzją była likwidacja trakcji trolejbusowej.

Jeden z trolejbusów pozostawiono i zachowano na historyczny. Przekazano go do Muzeum Techniki, niestety przepadł on w wirze historii. Część podzespołów z trolejbusów była jeszcze przechowywana w magazynach MZK. Silnik z trolejbusu 9Tr, a także inne podzespoły, wykorzystano do zbudowania elektrycznego Jelcza-Berlieta PR100.

Dane techniczne
Producent: Škoda, Ostrov, Czechosłowacja
Okres produkcji: 1958–1981
Wyprodukowanych: 7372 egz.
Nadwozie: Wysokopodłogowy trolejbus klasy MAXI
Zasilanie: 600 V DC
Liczba drzwi: 3
2
Układ drzwi: 4-4-4
4-0-4
Liczba miejsc siedzących: 23-26 (3-drzwiowy)
39-41 (2-drzwiowy)
Liczba miejsc stojących: 42-46 (3-drzwiowy)
29-31 (2-drzwiowy
Liczba miejsc ogółem: 68-69 (3-drzwiowy)
70 (2-drzwiowy)
Silnik trakcyjny: typu 3AL 2943rN, szeregowy
Moc ciągła: 110-120 kW (150-163 KM)
Długość: 11 000 mm
Szerokość: 2500 mm
Wysokość: 3250 mm
Rozstaw osi: 5400 mm
Masa własna: 8900-9600 kg
Masa całkowita: 16 150 kg
Prędkość maksymalna: 60 km/h
Poprzednik: Škoda 8Tr
Następca: Škoda 14Tr