|
|
Obecny czas: Pon, 13.05.2024, 11:11
|
Zobacz posty bez odpowiedzi | Zobacz aktywne tematy
|
Strona 1 z 1
|
[ 1 post ] |
|
[Trolejbusy] 1958-1981 Škoda 9Tr
Autor |
Wiadomość |
kulikowski
Postów: 7519 Miejscowość: Warszawa
|
[Trolejbusy] 1958-1981 Škoda 9Tr
Pardubice (Czechosłowacja) Wikipedia.org Ostrawa Wikipedia.org Wilno Wikipedia.org Warszawa Omni-Bus.eu Gdynia LuBus.info Flickr.com Gorłowka (ZSRS) Skoda-Club.net Jałta (ZSRS) Skoda-Club.net Symferopol (ZSRS) Skoda-Club.net Tarnopol (ZSRS) Wikipedia.org wymiary LuBus.info stanowisko kierowcy Wikipedia.org wnętrze Wikipedia.org Cytuj: Škoda 9Tr to trolejbus produkowany przez czeską firmę Škoda, następca modelu Škoda 8Tr. Na pierwszy rzut oka nowy trolejbus różniło od poprzednika znacznie bogatsze przeszklenie. W przedniej i tylnej części wprowadzono duże, panoramiczne szyby. Zastosowano koła jezdne systemu Trilex (tzw. „gwiazdowe”). Wiele elementów oraz detali nadwozia zapożyczono, w ramach unifikacji, od autobusu Škoda-Karosa 706RTO. Trolejbusy Škoda 9Tr były eksportowane także do innych krajów RWPG. Stanowiły m.in. podstawę taboru w wielu miastach Związku Sowieckiego. Szczególnie ciekawym rozwiązaniem było łączenie dwóch trolejbusów 9Tr w pojazd członowy. W pierwszym z nich siedział kierowca zespołu, natomiast podniesione pałąki drugiego zasilały silniki obu członów. W 1977 wprowadzono do produkcji wersję 9TrH z hydraulicznym wspomaganiem układu kierowniczego. W 1979 roku rozpoczęto produkcje Skody wyposażonej w sterowanie impulsowe oraz hydrauliczne wspomaganie kierownicy – czyli Skody 9TrHT. Skoda 9Tr stała się hitem eksportowym zakładów Skoda. Łącznie w latach 1958 – 1981 wyprodukowano 7372 trolejbusy tego typu, z czego 6446 na eksport. Głównym odbiorcą był ZSRS (gdzie niektóre miasta zamiast sowieckich trolejbusów ZIU i SVARZ kupowały właśnie Skody - 1200 sztuk dostarczono do samego Kijowa), poza tym trolejbusy eksportowano do Afganistanu, Bułgarii, Indii, Polski, NRD i Norwegii. Niektóre egzemplarze Skody 9Tr są eksploatowane do dziś, co bardzo dobrze świadczy o jakości tej konstrukcji. Do Polski Skody 9Tr importowano w latach 1962 – 1970. Jeździły one w Gdyni, Lublinie, Wałbrzychu, Warszawie, Poznaniu i Olsztynie. Ostanie egzemplarze tych trolejbusów zostały wycofane w 1981 roku.
W styczniu 2010 PKT Gdynia odkupiło jeden pojazd tego typu od Lubelskiego Towarzystwa Ekologicznej Komunikacji. Najkorzystniejszą ofertę na jego naprawę złożyła firma EKOVA ELECTRIC a.s z Czech. Trolejbus obsługuje obecnie linię sezonową 326.
Prototypy W 1961 zbudowano prototyp 9TrL w wersji dwudrzwiowej, który był eksploatowany pod numerem 194 w Pilznie do 1976. W 1962 zbudowano prototyp 9TrP z hydropneumatycznym zawieszeniem, który eksploatowano w Děčínie w latach 1965-1969, zaś zezłomowano w 1970. W 1970 zbudowano pierwszy prototyp 9TrT z unowocześnionym osprzętem elektrycznym, który był eksploatowany w Pilźnie do 1983. W 1972 powstał drugi prototyp 9TrT, eksploatowany w Brnie do 1989.
Eksploatacja w Warszawie Z 239 dostarczonych trolejbusów 77 sztuk (32%) trafiło do Warszawy. W 1964 roku liczba skód dziewiątek przeważyła nad liczbą ósemek.
3-drzwiowy, 11-metrowy trolejbus z szeregowym silnikiem prądu stałego posiadał solidną konstrukcję. Karoseria została wykonana jako samonośna. W porównaniu do modelu 8Tr nadano nadwoziu bardziej okrągłych kształtów - zaokrągleniu uległ przód, ściana boczna, gięta była również szyba przednia. Silnik o mocy ciągłej 110 kW umieszczono pomiędzy osiami, pod podłogą. Napęd z niego przenoszony był do przekładni głównej tylnej osi. Aparaturę sterującą umieszczono w szafie pomiędzy maską a kabiną kierowcy. Za odchylanymi na bok drzwiczkami znalazły się: styczniki obwodu głównego, styczniki pomocnicze oraz sterownik.
Trolejbus posiadał sterowanie samoczynne. Kierowca załączał jedynie pedał jazdy, a połączony z nim kontroler uruchamiał kolejne styczniki, odłączające oporniki i zwiększające napięcie w silniku. Oporniki rozruchowe umieszczano na dachu. Przetwornica obniżająca napięcie na potrzeby oświetlenia, elementów sterowania i ogrzewania znalazła się pod podłogą. Trolejbus posiadał zawieszenie na resorach piórowych.
We wnętrzu umieszczono fotele w układzie 2+1. Wentylację zapewniały klapy dachowe i przesuwne partie okien bocznych. Skody 9Tr wykazywały kilka przewag nad dostarczanymi w tym samym czasie Jelczami 272 MEX - w środku było ciszej, podłoga znajdowała się nieco niżej, a wsiadać można było trzema drzwiami, podczas gdy w Ogórku były tylko 2 drzwi.
67 trolejbusów dostarczonych w latach 1962-1967 z powodzeniem obsługiwało linie trolejbusowe. Udział trakcji trolejbusowej w przewozach nie był znaczący, sieć obejmowała część ulic w Śródmieściu i docierała do niektórych dzielnic. Trolejbusy zapewniały jednak sprawną obsługę śródmieścia - w szczytowym 1962 roku sieć obsługiwało 7 linii kursujących z imponującymi, kilkominutowymi częstotliwościami. Podczas gdy jeszcze w 1964 roku planowano budowę nowych tras trolejbusowych, rok 1968 przyniósł gwałtowną zmianę polityczną i zaprzestano starannego utrzymania trakcji trolejbusowej. Opracowano też plan likwidacji trolejbusów, który konsekwentnie realizowano. Nagłaśniane w prasie wypadki z udziałem trolejbusów miały przekonać publikę do "jedynej słusznej" decyzji, która z początku stanęła w obronie trolejbusów. W 1969 roku rozpoczęto kasacje 7-letnich, jeszcze niewyeksploatowanych trolejbusów. Linie szybko zawieszano, równie bezzwłocznie likwidując sieć trakcyjną.
W 1973 roku ostatnie 6 z 31 trolejbusów przekazano do Lublina, jednakże również i tam planowano likwidację sieci. W tym samym roku ostatecznie zakończono eksploatację trolejbusów w Warszawie, kasując cały pozostały tabor. Rok później rozpoczął się kryzys paliwowy, który uzmysłowił jak pochopną decyzją była likwidacja trakcji trolejbusowej.
Jeden z trolejbusów pozostawiono i zachowano na historyczny. Przekazano go do Muzeum Techniki, niestety przepadł on w wirze historii. Część podzespołów z trolejbusów była jeszcze przechowywana w magazynach MZK. Silnik z trolejbusu 9Tr, a także inne podzespoły, wykorzystano do zbudowania elektrycznego Jelcza-Berlieta PR100.
Dane techniczne Producent: Škoda, Ostrov, Czechosłowacja Okres produkcji: 1958–1981 Wyprodukowanych: 7372 egz. Nadwozie: Wysokopodłogowy trolejbus klasy MAXI Zasilanie: 600 V DC Liczba drzwi: 3 2 Układ drzwi: 4-4-4 4-0-4 Liczba miejsc siedzących: 23-26 (3-drzwiowy) 39-41 (2-drzwiowy) Liczba miejsc stojących: 42-46 (3-drzwiowy) 29-31 (2-drzwiowy Liczba miejsc ogółem: 68-69 (3-drzwiowy) 70 (2-drzwiowy) Silnik trakcyjny: typu 3AL 2943rN, szeregowy Moc ciągła: 110-120 kW (150-163 KM) Długość: 11 000 mm Szerokość: 2500 mm Wysokość: 3250 mm Rozstaw osi: 5400 mm Masa własna: 8900-9600 kg Masa całkowita: 16 150 kg Prędkość maksymalna: 60 km/h Poprzednik: Škoda 8Tr Następca: Škoda 14Tr (C) Wikipedia.org Omni-Bus.eu LuBus.info Flickr.com Skoda-Club.net
_________________ no i jest! Solidarni z Ukrainą
|
Pon, 20.11.2023, 0:55 |
|
|
|
Strona 1 z 1
|
[ 1 post ] |
|
Kto jest online |
Użytkownicy przeglądający to forum: Brak zarejestrowanych użytkowników oraz 2 gości |
|
Nie możesz zakładać nowych tematów na tym forum Nie możesz odpowiadać w tematach na tym forum Nie możesz edytować swoich postów na tym forum Nie możesz usuwać swoich postów na tym forum
|
| |