Lekki wagon motorowy z lat 60.XX w.
Zakończenie produkcji parowozów dla PKP spowodowało, że coraz bardziej widziano potrzebę modernizacji trakcji na PKP. Dlatego przystąpiono do szybszej elektryfikacji najważniejszych szlaków kolejowych w Polsce oraz wprowadzenia nowych lokomotyw spalinowych zdolnych do zastąpienia parowozów przy obsłudze pociągów lokalnych i dzięki temu polski przemysł miał szanse rozwinąć własne kompetencje w produkcji lokomotyw nowoczesnej trakcji. Obok zaprojektowanych i zbudowanych dla PKP udanych lokomotyw SM30, SM42 i SP42 zaprezentowano projekt lekkiego autobusu szynowego. Na początku lat 60.XX wieku COBiRTK w Poznaniu zaprezentował wstępny projekt lekkiego wagonu motorowego o dwóch osiach napędnych napędzanego przez silnik samochodowy stosowany w samochodach ciężarowych Żubr A80. Pojazd miał osiągać prędkość maksymalną 90 km/h i posiadać 50 miejsc siedzących. Producentem tych ciekawych autobusów szynowych miały być ZNTK Poznań i co ciekawe prototyp pojazdu miał być gotowy w 1962 jednak z roku na rok odkładano decyzje o budowie tego pojazdu. Projektu nigdy nie zrealizowano. Kwestia zakupów lekkich wagonów motorowych odżyła pod koniec lat 70.XX wieku kiedy podjęte zostały rozmowy na zakup lekkich szynobusów z Czechosłowacji. Sprawa jednak miała wymiar polityczny bowiem czechosłowacki przemysł kolejowy miał w ramach RWPG budować lekkie pojazdy dla całego bloku wschodniego. Tego projektu też nie zrealizowano