W 1903 roku do szerokiej palety jednocylindrowych silników doszedł dwucylindrowy typ CC, który był tego rodzaju jednym z pierwszych na świecie. W kolejnym roku widlaste dwucylindrowe silniki L&K na licencji pod nazwą Germania produkowano także w Niemczech oraz zadebiutował czterocylindrowy silnik rzędowy CCCC oraz rozwinięto ofertę jednostek chłodzonych wodą, które oznaczane były literą W (Wasser), a chłodnica w kształcie walca montowana była na ramie pojazdu. Pierwszym z nich był model LM, który powstał na bazie modelu L, o pojemności skokowej 600 cm3 osiągał prędkość maksymalną 70 km/h. W okresie 1903-1905 na takie rozwiązanie zdecydowało się 10 klientów, gdy 965 wybrało chłodzony powietrzem model L.

Jednak rozwiązanie z chłodnicą w przypadku motocykli okazało się bardziej złożone, niż to wcześniej przewidywano. Dlatego wersja ta zdobyła dopiero popularność w pojazdach trójkołowych, gdzie było miejsce na zamontowanie takiej chłodnicy.

Na drodze zwiększenia popularności od motocykla do trójkołowca brakowało tylko przekonania użytkowników do takiego rozwiązania.

Trójkołowce Laurin&Klement zrewolucjonizowały usługi pocztowe. Korzystały z nich urzędy w Wiedniu, Budapeszcie i Pradze. Ustanawiano też osobliwe rekordy. Dostarczyciel przesyłek o nazwisku Kundert 20 czerwca 1906 roku potrafił w ciągu 58 minut odebrać przesyłki z 37 skrzynek pocztowych zlokalizowanych w Pradze. Dla porównania kolega, który obsługiwał te same skrzynki potrzebował na ich opróżnienie aż 2,5 godziny. W 1908 roku seria trójkołowców z jednocylindrowym silnikiem o pojemności skokowej 780 ccm (5 KM) oraz motocykli z przyczepą Laurin&Klement dotarła az do Meksyku. Laurin&Klement typ LW tworzyła rama rurowa. Przednie zawieszenie z rozstawem 1150 mm miało dwa półeliptyczne resory. Pojazd miał rozstaw osi 1650 mm. Tylne koło napędzające trójkołowiec nie miało amortyzacji, a kierowca zajmował miejsce na siodle motocyklowym. Gotowy do jazdy pojazd miał masę 160 kg.

Trójkołowce były w ofercie firmy Laurin&Klement w latach 1905-1911. W początkowym okresie miały one hamulec na jednym kole, ale wraz z modernizacją już na wszystkich kołach.

Do chwili obecnej zachowały się tylko trzy oryginalne egzemplarze trójkołowców Laurin&Klement i jeden silnik. W muzeum Skody eksponowane są egzemplarze wypożyczone z Muzeum Techniki w Pradze.