Pon, 01.08.2011, 10:03
Pon, 01.08.2011, 10:24
Pon, 01.08.2011, 11:14
Pon, 01.08.2011, 11:23
Wto, 02.08.2011, 0:52
Wto, 02.08.2011, 17:53
Wto, 02.08.2011, 21:30
Czw, 18.08.2011, 15:09
Nie, 30.09.2012, 1:58
Nie, 30.09.2012, 7:45
kulikowski napisał(a):
Nie, 30.09.2012, 19:55
Czw, 11.10.2012, 18:05
Czw, 27.12.2012, 2:19
Czw, 27.12.2012, 8:15
Wto, 01.01.2013, 1:58
WAZ 2103 (Łada 1500, Żyguli 1500) – model samochodu osobowego produkowanego w latach 1972–1984 w ZSRR.
Samochód ten stanowił lepiej wyposażoną i mocniejszą odmianę produkowanego od 1970 roku modelu 2101, będącego licencyjnym włoskim Fiatem 124. Już przy zawarciu umowy z Włochami przewidziana została produkcja samochodów: normalnego i "luksusowego". Początkowo jako samochód luksusowy strona włoska proponowała Fiat 125, lecz Rosjanie odrzucili go z powodu zbyt małego stopnia unifikacji z Fiatem 124. Ostatecznie wersja "luksusowa" WAZ-2103 stanowiła odpowiednik Fiata 124S Special, opracowanego w zakładach Fiat we współpracy z sowieckimi konstruktorami. Najbardziej widoczne zmiany wprowadzone zostały w nadwoziu pojazdu. W przedniej części zastosowano nową chromowaną prostokątną kratę atrapy chłodnicy, w której zamontowane zostały 4 okrągłe reflektory, w miejsce dwóch. Znaczek firmowy Łady na jej środku został przeprojektowany przez stylistów Fiata i stał się bardziej wysmukły (wpisany w kształt tarczy ówczesnego znaczka Fiata)[1]. Z tyłu pojawiły się większe niż w Ładzie 2101 (i Fiacie 124S) lampy zespolone świateł "stop" i kierunkowskazów. Linię boczną samochodu zdobiły dodatkowe chromowane listwy poprowadzone pod klamkami, a kierunkowskazy po bokach błotników przednich otrzymały formę równoległoboków zamiast okrągłej. Zmiany objęły również wnętrze, gdzie zastosowano nowy wzór deski rozdzielczej, w której zamontowany został obrotomierz. Spryskiwacz szyby uruchamiany był nożną pompką (w Ładzie 2101 - ręczną), od 1980 zamieniony na spryskiwacz elektryczny[1].
Do napędu tak odmienionego pojazdu zastosowano zmodernizowany silnik o zwiększonej pojemności 1,5 l i mocy 75 KM, powstały przez zwiększenie skoku tłoka poprzedniego silnika 1,2 l. W odmianach eksportowych stosowane były również słabsze silniki 1.3 o mocy 69 KM oraz 1.2 o mocy 64 KM. W związku z większą prędkością maksymalną, samochód otrzymał radialne opony. Ulepszono też hamulce.
Produkcja
W ZSRR samochód otrzymał oznaczenie WAZ 2103 i nazwę Żyguli (tak, jak WAZ 2101), a potocznie nazywany był "trioszka" (trójka). Na eksport samochody te natomiast oznaczane były jako Łada 1500 (Lada na rynek zachodni). "Luksusowa" odmiana Żyguli była znacząco droższa od zwykłej i na początku produkcji WAZ 2103 kosztował 7500 rubli (zwykły model 2101 - 5500 rubli). Ceny te były mimo to niższe od wartości rynkowej samochodów, co wiązało się z faktem, że w ZSRR przeciętny użytkownik miał trudności w zakupie nowego samochodu, z powodu konieczności oczekiwania w kolejce (podobnie, jak w Polsce i innych krajach socjalistycznych). Dodatkowo Łady były sprzedawane użytkownikom prywatnym pod warunkiem sprzedaży poprzednio posiadanego samochodu za pośrednictwem państwa, która była mniej korzystna finansowo[2]
Pierwsze samochody zostały wyprodukowane pod koniec 1972 roku, lecz stanowiły one model przejściowy WAZ 2103W, z niektórymi starymi elementami wyposażenia. Seryjna produkcja modelu WAZ-2103 ruszyła na początku 1973 roku. Nie przechodził on większych modernizacji podczas produkcji. W 1976 zastosowano gaźnik od kolejnego modelu WAZ 2106, a w 1982 - gaźnik serii Ozon od WAZ 2107. W 1977 wymieniono instalację elektryczną[1]. Samochód tego typu stał się milionowym samochodem produkcji WAZ (21 grudnia 1973). Produkcję Łady 2103 zakończono w 1984 roku. W ciągu 12 lat produkcji wytworzono 1 304 899 egzemplarzy tego modelu.
Od 1974 Łady 2103 używane były w radzieckim sporcie samochodowym, z niewielkimi sukcesami na arenie międzynarodowej: w 1974 i 1975 zajęły pierwsze miejsce w swojej klasie w rajdzie 1000 Jezior, a w 1976 - szóste miejsce ogółem w rajdzie Akropolis.
Następcą WAZ 2103 był WAZ 2106, lecz przez dłuższy czas oba te modele produkowane były równocześnie. Opracowano wersję nadwoziową kombi WAZ 2103, lecz nie weszła ona do produkcji, gdyż za wystarczający uznano poprzedni model WAZ 2102. Zamiast tego, produkowano na eksport wersje tego ostatniego (WAZ 21023 i 21026) z silnikiem 1.5 i bogatszym wyposażeniem wnętrza od WAZ 2103, także oznaczane jako Łada 1500.
Wersje modelu 2103
2103 - Wersja podstawowa wyposażona w silnik 1.5 (1972-1984)
21031 - początkowe oznaczenie zmodernizowanego modelu WAZ 2106
21032 - Wersja eksportowa z kierownicą po prawej stronie (1973-1981)
21033 - Wersja wyposażona w silnik 1.3 (1977-1983)
21035 - Wersja wyposażona w silnik 1.2 (1973-1981)
Wto, 15.01.2013, 22:51
Dane techniczneWAZ 2106 (Łada 1600) – model samochodu osobowego produkowanego w latach 1976–2006, w ZSRS i Rosji, w zakładach WAZ i później także innych.
Samochód ten stanowił modernizację samochodu WAZ 2103, będącego bardziej luksusową odmianą modelu WAZ 2101 – licencyjnego włoskiego Fiata 124. WAZ 2103 stanowił odpowiednik Fiata 124S Special i napędzany był silnikiem o pojemności 1,5 l. Uznając w ZSRR, że silnik ten posiada potencjał modernizacyjny, opracowano na jego bazie silnik 1,6 l, różniący się przede wszystkim średnicą cylindrów powiększoną z 76 do 79 mm[a]. Wbrew oczekiwaniom, moc wzrosła w niewielkim stopniu (z 75 do 78 KM); mimo to, nowy silnik był najsilniejszą jednostką montowaną w radzieckich samochodach segmentu C, a jego większy moment obrotowy polepszył znacząco dynamikę samochodu. Towarzyszyły temu niewielkie ulepszenia innych podzespołów, m.in. zmiana przełożeń biegów I-III i wzmocnienie sprzęgła i układu hamulcowego[1].
Nadwozie nowego modelu, początkowo oznaczonego 21031, podlegało jedynie ograniczonym zmianom w stosunku do modelu 2103. Przede wszystkim z przodu podwójne okrągłe reflektory zostały umieszczone we wspólnych zagłębionych obudowach z plastiku, podobnie, jak w Polskim Fiacie 125p (Model Roku 1975), przez co chromowana atrapa chłodnicy przybrała kształt prostokątny, pomiędzy blokami reflektorów. Prostokątny kształt otrzymał też znaczek firmowy na jej środku. Kierunkowskazy na bokach przednich błotników przesunięto niżej, na równi z chromowaną listwą, ciągnącą się przez całą długość nadwozia, a na jej końcu, na błotnikach tylnych, umieszczono podłużne szkła odblaskowe. Z tyłu pojawiły się nowoczesne i niespotykane w tym czasie, wielosegmentowe lampy zespolone, łączące światła "stop", pozycyjne, kierunkowskazy, cofania, odblaskowe, a także oświetlenie umieszczanej między nimi tablicy rejestracyjnej.
Produkcja
Na etapie rozwoju samochód nosił oznaczenie WAZ 21031, wskazujące na modernizację modelu 2103, lecz ostatecznie wszedł on do produkcji 21 lutego 1976 pod nowym oznaczeniem modelu WAZ 2106. Przyczyna zmiany nazwy była propagandowa: fabryka WAZ zobowiązała się wypuszczać co rok nowy model samochodu, a ostatni, 21011, pojawił się w 1974 roku i stanowił jedynie modernizację modelu 2101. Dodatkowo wypuszczenie nowego modelu zbiegło się propagandowo z odbywającym się wówczas XXV zjazdem partii komunistycznej KPZR. W ZSRR model ten otrzymał, podobnie, jak inne samochody serii, nazwę WAZ 2106 Żyguli, natomiast na eksport samochody te sprzedawane były jako Lada 1600 (Łada 1600). W ZSRR potocznie znany był jako "szestiorka" (szóstka) lub "szacha" (slangowo: karta sześć).
Model ten był szeroko eksportowany. Produkowano też wersje z innymi, słabszymi silnikami z palety WAZ. Nie przechodził natomiast większych modernizacji. Na przestrzeni lat 80. zmniejszono liczbę elementów chromowanych i zrezygnowano ze świateł odblaskowych po bokach tylnych błotników. W 1986 zunifikowano hamulce tylne, a w 1987 skrzynię biegów z modelem WAZ 2105. Na początku lat 90. zrezygnowano z chromowanych listew bocznych, lecz później je przywrócono.
Mimo pojawienia się w latach 80. jego bezpośredniego następcy Łada 2107, model 2106 pozostał w produkcji przez długie lata. Pomimo tego, że w latach 90. konstrukcja samochodu była już przestarzała, nadal cieszył się dużą popularnością na rynku państw poradzieckich dzięki niskiej cenie. W zakładach WAZ zakończono produkcję "szóstki" 28 grudnia 2001, lecz od połowy 2001 roku jego produkcję przeniesiono do IżAwto w Iżewsku (do przełomu 2005/2006). Ponadto, od 1998 do 2006 roku były one montowane w zakładach RosŁada w Syzraniu, a od 2001 w Anto-Rus w Chersoniu na Ukrainie.
W zakładach WAZ w Togliatti wyprodukowano 4.175.000 samochodów WAZ 2106 i jego wersji pochodnych.
Wersje
2106 - wersja podstawowa wyposażona w silnik 1.6
21061 - wersja z silnikiem 1.5 od WAZ 2103 (od 1979) 21061-35, 21061-41 - modyfikacje eksportowe z silnikiem 1.5
21061-37 - modyfikacja eksportowa z silnikiem 1.5, energochłonnymi zderzakami i zmienionym oświetleniem (na rynek kanadyjski)
21062 - wersja eksportowa z kierownicą po prawej stronie i silnikiem 1.6
21063 - wersja z silnikiem 1.3 od WAZ 21011
21064 - wersja eksportowa z kierownicą po prawej stronie i silnikiem 1.5
21065 - wersja ze zmodernizowanym silnikiem 1.5, gaźnikiem i błotnikami od WAZ 2105, pięciobiegową skrzynią i ogrzewaniem tylnej szyby 21065-01 - analogiczna wersja ze zmodernizowanym silnikiem 1.6
21068 - doświadczalna wersja dla rozwoju silników WAZ 2108 i WAZ 21083
Czw, 17.01.2013, 1:51
Czw, 24.01.2013, 16:12
Łada 2107 – samochód osobowy typu sedan produkowany przez rosyjskiego producenta Łada. Model znany był w Europie Wschodniej jako Łada Nova, w Europie Zachodniej jako Łada Riva, a w Kanadzie jako Łada 1500 i Łada Signet. Samochód bazujący pośrednio (poprzez starsze Łady 2104, 2105, 2106, 2103, 2102, 2101) na samochodzie Fiat 124. Łada 2107 występuje w następujących wersjach silnikowych: gaźnikowe 1300, 1500 i 1600 oraz silnik o pojemności 1700 z wtryskiem paliwa. Łada 2107 1300 ma 68 KM i osiąga 145 km/h, 1500 ma 75 KM i osiąga 150 km/h, 1600 ma 78 KM i osiąga 155 km/h, 1700 ma 80 KM i osiąga 157 km/h (przyspieszenie 0-100km/h 14 s). Samochód był produkowany w wersjach narodowej i fińskiej – w tej wersji dodatkowym elementem wyposażenia były wycieraczki i spryskiwanie reflektorów, ekonomizer oraz podłokietnik tylnej kanapy. Łada 2107 była produkowana w zakładach Łady (AvtoVAZ) w Togliatti w Rosji, również na eksport. Eksport do Polski zakończono w 1995 roku. Obecnie, wbrew doniesieniom medialnym o zakończeniu produkcji jest wytwarzana w zakładach fabryki w Iżewsku na Ural (ujednoznacznienie)u. Roczną produkcję ustalono na 24 tys. sztuk.
2107 była jednym, z najdłużej produkowanych samochodów osobowych w historii motoryzacji. Jej produkcja trwała od 1982 roku, a zakończono ją 30 lat później, w roku 2012. Powodem zakończenia produkcji była m.in. przestarzała konstrukcja nie przystająca do obecnych wymogów bezpieczeństwa. Następcą 2107 został nowy miejski sedan Granta.
Czw, 24.01.2013, 21:45
Czw, 24.01.2013, 21:58