Krótka historia modelu i parę pierdół :
Seryjną produkcje Škody Favorit rozpoczęto w 1988 roku równolegle z modelami Škoda 120 i Škoda130. Dopiero w 1990 roku zaprzestano produkcji samochodów z silnikiem umieszczonym z tyłu. Nadwozie podstawowego modelu było dwubryłowe pięciodrzwiowe typu hatchback , ale produkowano modele w wersji nadwozia kombi (pod nazwą Forman
0, i pick-up . Wykonywano bądź jako prototypy bądź w krótkich seriach dość śmiałe projekty nadwozia np. sedan oraz odważny prototyp w wersji trzy drzwiowej typu hatchback (. Favorit posiadała nadwozie o stosunkowo dużej powierzchni oszklonej (ok. 2,373m2), a horyzontalny kąt widzenia z miejsca kierowcy wynosi 249°. Aerodynamika pojazdu na ówczesna czasy była na przyzwoitym poziomie (Cx = 0,36). W początkowych okresach nadwozie malowanie i zabezpieczane było na tych samych liniach technologicznych co Škoda 105/120/130. Ze względu na ograniczanie kosztów związanych z opracowaniem nowej generacji silnika zmodernizowano silnik stosowany w modelach Škoda 130 oznaczony został Š781.136. Modernizacja polegała na dostosowaniu silnika do nowych przepisów dotyczących czystości spalin do zasilania benzyną bezołowiową. Nie byłą to konstrukcja nowoczesna ale nawet na ówczesne czasy odznaczała się dużą niezawodnością i trwałością. Zastosowano trzypunktowe mocowanie silnika na elastycznych poduszkach tłumiących drgania. Zastosowano dwugardzielowy gaźnik Pierburg 2E3 a od 1989 roku licencyjne wydanie Jikov 28-30LEKR. Posiada on automatycznie sterowane urządzenie rozruchowe z elektrycznym podgrzewaczem, podobnie jak okolice dyszy i biegu jałowego. W obudowie filtru powietrza zastosowano termostat który w pierwszej fazie zapewnia podawanie ciepłego powietrza spod kolektora wydechowego. W celu zwiększenia trwałości i niezawodności zastosowano bezstykowy układ zapłonowy z regulacją podciśnieniową. Zastosowano bardziej efektywny układ chłodzenia oraz elektrycznie sterowany wentylator chłodnicy. Pojazdy wyposażono w 5-biegową skrzynię przekładniową połączoną z silnikiem za pomocą sprzęgła z bezazbestowymi okładzinami i centralną sprężyną dociskową. Moment obrotowy przenoszony jest przez mechanizm różnicowy na półosie o różnej długości oraz na przeguby równobieżne, a następnie na koła. W zawieszeniu przednim wprowadzono kolumny MacPhersona z tłoczonymi z blachy trójkątnymi wahaczami, Jako element resorujący zastosowano sprężyny z umieszczonymi wewnątrz amortyzatorami. W zawieszeniu tylnym zastosowano wahacze wleczone połączone belką skrętną oraz amortyzatory i sprężyny. Układ kierowniczy wyposażono w bezpieczną dwuczęściową kolumnę która w przypadku zderzenia zgina się w przegubach. Pojazd wyposażono także w dwuobwodowy układ hamulcowy typu diagonalnego z wspomaganiem podciśnieniowym, z przodu zastosowano hamulce tarczowe a z tyłu bębnowe z korektorem hamowania oraz hamulec postojowy działający na koła tylnie.
Ostatecznie w z podpisaniem umowy z koncernem Volkswagen w 1994 roku zrezygnowano całkowicie z produkcji modelu Favorit na rzecz powstania nowego wprowadzonego do produkcji modelu o nazwie Felicia.
Favoritka jaka jest każdy widzi. Sam kiedyś użytkowałem taki sprzęt i naprawdę byłem zadowolony
Pozdrawiam