Największy czeski producent autobusów skończył 110 lat. Z tej okazji zarząd Karosy zorganizował dni otwarte w zakładach produkcyjnych w Vysokim Mycie. Zwiedzający mogli zwiedzić, na co dzień zamkniętą dla osób postronny fabrykę autobusów oraz zapoznać się z procesem montażu pojazdów. Na placu przed zakładem zaprezentowano szeroką gamę autobusów ze logo czeskiego producenta. Nie zabrakło współczesnych konstrukcji opracowanych w ramach współpracy w koncernie Irisbus, jak i tych najstarszych. Ogromną atrakcją dla zwiedzających była możliwość przejechania się najstarszymi modelami, które przyjechały do Vysokiego Myta niemal w idealnym stanie.

Początek czeskiego zakładu

Historia Karosy sięga 1895, kiedy to Josef Sodomka założył w Vysokim Mycie zakład produkujący karoce i wozy konne. W pierwszych latach produkcji pojazdy nosiły nazwę Sodomka, od nazwiska założyciela fabryki. Od 1924 roku Josef Sodomka własnoręcznie wykonywał nadwozia do samochodów osobowych różnych marek. Pierwsze autobusowe nadwozie wyprodukowano w 1928 roku. Było ono wykonane z drewna i mogło pomieść maksymalnie 35 osób.
W latach 1930 - 1940 sukcesywnie zwiększała się produkcja nadwozi autobusowych. Głównymi dostawcami podwozi były Praga, Skoda, Walter oraz Tatra. Niespodziewany sukces, jaki osiągnął Josef Sodomka przyczynił się do poszerzenia oferty o miejski autobus. W 1939 roku powstała pierwsza tego typu konstrukcja na podwoziu Praga NDO. A w następnym roku wyprodukowano aż 40 trolejbusów w oparciu o komponenty Man'a i Siemens'a .
Pod koniec lat 40. XX w. przyszedł czas na produkcję luksusowego autobusu turystycznego na podwoziu SKODA 706 RO. Pojazd oferował bardzo wysoki komfort podróży dla 40 pasażerów. W standardzie były regulowane fotele, barek oraz toaleta.

Nie tylko autobusy

Po zakończeniu produkcji wozów konnych w roku 1925 Josef Sodomka rozpoczął produkcję nadwozi samochodów osobowych. Kompletne pojazdy powstawały przy ścisłej współpracy z zakładami Praga oraz Laurin and Klement, późniejszą Skodą. W 1929 roku Sodomka zbudował pierwszy kabriolet z charakterystycznie otwieranym dachem.
W 1932 roku fabryka weszła w zupełnie nową fazę rozwoju. Mimo poważnego zastoju czechosłowackiej gospodarki zakład rozwijały się w fenomenalnym tempie. Zaprojektowano nową linię nadwozia z modnymi zaokrągleniami. Licznie nagradzane nadwozia Sodomki budziły zainteresowanie nie tylko wśród zagranicznej klienteli, ale również wśród zagranicznych i krajowych producentów. Aerodynamiczne kabriolety oraz limuzyny na podwoziu Walter'a cieszyły się ogromnym uznaniem podczas praskich targów motoryzacyjnych w 1935 r. Lata 1938/39 przyniosły kolejne nagrody dla pojazdów Sodomki. Przed pojazdami stały otwarte na oścież wystawy w Budapeszcie, Nicei czy Monte Carlo. Specjalnie na te wystawy przygotowano kilka modeli wyprodukowanych na podwoziu Aero 30 oraz Aero 50. Pojazdy te posiadały zabudowane przednie i tylne koła, sportowe spoilery oraz komfortowe wnętrze.
Wybuch drugiej Wojny Światowej znacznie ograniczył rozwój zakładu. Produkcję w Vysokim Mycie podporządkowano władzy państwowej. Na potrzeby wojska dostarczano ambulanse, autobusy oraz przyczep autobusowe. Jednakże nie zaprzestano produkować samochodów osobowych. W dalszym ciągu fabrykę opuszczały samochody na podwoziu Aero 50, choć w znacznie zmniejszonej liczbie. W 1942 roku, na specjalne zamówienie, zbudowano dla Prezydenta Słowacji limuzynę na podwoziu Maybach SW 42. Po przejęciu, w roku 1948, przez państwo zakładów Sodomki ówczesne władze nie były zainteresowane utrzymywaniem produkcji nadwozi osobowych. Dlatego wciągu 8 lat całkowicie zmieniono profil produkcji na pojazdy użytkowe.

Z historią zakładów Sodomki nierozerwalnie związana jest również produkcja pojazdów specjalnych produkowanych na indywidualne zamówienie. Jeszcze przed zaprojektowaniem pierwszego nadwozia autobusowego w Vysokim Mycie powstawały pierwsze ciężarówki przeznaczone do różnych celów. Znaczny rozwój produkcji pojazdów specjalnych przyniosła Druga Wojna Światowa. Od tego czasu w Vysokim Mycie wytwarzano wszystkie typy pojazdów, w tym chłodziarki, mobilne sklepy, ambulanse, małe szpitale i inne pojazdy dla służb medycznych. Jak już wyżej wspomniano, po nacjonalizacji zakładów, znacznie wzrosła produkcja pojazdów użytkowych. Ich głównym odbiorcą było czechosłowackie Ministerstwo Obrony Narodowej. W latach 60. Karosa stała się monopolistą na czechosłowackim rynku w dostawach różnego typu pojazdów dla straży pożarnej.
Od 1935r. Sodomka wytwarzał także przyczepy i naczepy dla szerokiej grupy odbiorców. W ofercie znalazły się naczepy autobusowe, naczepy towarowe oraz przyczepy kempingowe. Produkcja przyczep kempingowych sięga 1937roku, kiedy to wyprodukowano pierwszą przyczepę typu W1. W ciągu kilku następnych lat oferta powiększyła się do trzech modeli W1, W2 oraz W3. Przyczepy z logo Sodomki cieszyły się tak dużym powodzeniem, że nawet wybuch wojny nie zatrzymał produkcji. Po wojnie wypuszczono na rynek kolejną przyczepę przeznaczą na weekendowe wypady typu W4 - Dingo. W4 - Dingo, jako pierwsza była wykonana z laminowanego szkła. Zakłady z Vysokiego Myta znane były również w produkcji nietypowych przyczep, jak SW 2, która miała podwójne zastosowanie. Przyczepa ta mogła służyć z jednej strony jako tradycyjna przyczepa kempingowa, a z drugiej jako "pływający" domek kempingowy, gdyż była wyposażona w silnik motorowy. Od lat 30. XX w. bramy zakładu Sodomki głównie opuszczały miejskie autobusy. Chcąc jak najlepiej dostosować się do zapotrzebowań swych klientów Sodomka rozpoczął produkcję przyczep autobusowych. Z badań prowadzonych przez zakłady komunikacyjne wynikało, iż przyłączenie przyczepy do autobusu i wypuszczenie takiego składu podczas godzin szczytu obniży koszty o ponad 30%. W 1938r. zakłady opuściła pierwsza tego typu przyczepa. Była to przyczepa RPA, mieszcząca 40 pasażerów. Po 5 latach produkcji model RPA został zastąpiony przyczepą typu PRK 6.


Karosa LC 735

Karosa 936E

Karosa Axer

nowoczesna Karosa Citlelis

Karosa 936 XE

Karosa Pomoc Techniczna (wersja specjalistyczna)

Karosa 934E
(C) http://www.infobus.com.pl

Nawet ujdzie,a gdzie wasz Polok????

Współczesne modele są całkiem całkiem ... szacunek dla firmy bo sporo zrobiła na przestrzeni lat (110-ciu )

Citlelis jest całkiem, całkiem - i ten strażacki też ciekawy

a reszta..... taka sobie

tylko ta reszta to jakies stare modele

1981-1996 Karosa B 731


Wikipedia.org

Flickr.com
TWB PhotoTrans.pl

Autobus miejski produkowany przez Karosę w Wysokim Mycie w latach 1981-1996. Skonstruowany na bazie autobusu międzymiastowego LC 734, był następcą modelu ŠM 11. Pierwsze trzy prototypy oznaczone B1, B2 i B3 zbudowano w 1974 roku, przy czym prototyp B1 zezłomowano w 1976, W 1975 zbudowano czwarty prototyp B4. Seryjną produkcję uruchomiono w 1982 roku, w pierwszym roku produkcji z taśmy zjechało 838 egzemplarzy, w tym 35 wyeksportowano do Wietnamu. W zależności od rocznika i konfiguracji produkowany był w 11 wersjach. Łącznie wyprodukowano 4909 egzemplarzy. Dostępny był z silnikami LIAZ oraz skrzyniami biegów Praga, Voith lub ZF. W latach 80. i 90. ubiegłego wieku stanowił podstawę taboru przewoźników miejskich oraz oddziałów ČSAD-u w Czechach i na Słowacji. Wozy B 731 najdłużej były eksploatowane w Pradze - do końca 2015 roku, choć u jednego z ajentów ostatni egzemplarz został wycofany w kwietniu 2018. Do dzisiejszych czasów zachowało się jako zabytkowych ok. 16 wozów, m. in. Jihlavie (5 egz.), Pradze, Pilznie (po 2 egz.), Ostrawie, Czeskich Budziejowicach, w Bratysławie oraz u prywatnych kolekcjonerów. W Polsce autobusy Karosa B 731 pojawiły się w latach dziewięćdziesiątych, jako używane pojazdy sprowadzone głównie przez przewoźników prywatnych, jak również przez niektóre oddziały PKS.

Produkowane były wersje:
B 731.00 - silnik LIAZ, skrzynia biegów Praga (1982-1986)
B 731.04 - silnik LIAZ, skrzynia biegów Praga (1984-1986)
B 731.20 - silnik LIAZ, skrzynia biegów Praga (1987-1989)
B 731.40 - silnik LIAZ, skrzynia biegów Praga (1989-1992)
B 731.1653 - silnik LIAZ, skrzynia biegów Praga (1990-1991)
B 731.1657 - silnik LIAZ, skrzynia biegów ZF (1993-1995)
B 731.1661
B 731.1663 - silnik LIAZ, skrzynia biegów Voith (1994)
B 731.1659 - silnik LIAZ, skrzynia biegów ZF (1995)
B 731.1667 - silnik LIAZ, skrzynia biegów Voith, wydłużony tył (1995-1996)
B 731.1669 - silnik LIAZ, skrzynia biegów Voith, wydłużony tył (1995)

Dane techniczne
Producent: Karosa, Wysokie Myto, Czechosłowacja
Okres produkcji: 1981-1996
Wyprodukowanych: 4909 egz.
Typ nadwozia: wysokopodłogowy autobus miejski klasy MAXI
Liczba drzwi: 3, otwierane automatycznie
Układ drzwi: 2-2-2
Wysokość podłogi: 890 mm
Liczba miejsc siedzących: 31
Liczba miejsc stojących: 59
63
Liczba miejsc ogółem: 90
94
Silnik: wysokoprężny, rzędowy, 6-cylindrowy, chłodzony cieczą
typu LIAZ ML635
typu LIAZ ML636E
typu LIAZ ML636N
typu LIAZ ML637S
typu Renault MIHR 62045
Pojemność skokowa: 11 940 ccm (B 731.20)
Moc maksymalna: 201 KM (148 kW) (LIAZ ML 635)
211 KM (155 kW) (LIAZ ML 636 N)
238 KM (175 kW) (LIAZ ML 636 E)
205 KM (151 kW) (LIAZ ML 637 S)
205 KM (151 kW) (Renault MIHR 62045)
207 KM (152 kW) przy 2000 obr./min (B 731.20)
Maksymalny moment obrotowy: 845 Nm przy 1100 obr./min (B 731.20)
Skrzynia biegów: Praga 2M 70, automatyczna 2-stopniowa
VOITH DIWA D 863, automatyczna 3-stopniowa
ZF 4 HP 500, automatyczna 4-stopniowa
Układ napędowy: silnik umieszczony z tyłu pojazdu, napędza kola tylne
Długość: 11 055 mm
11 347 mm (B 731.1667, B 731.1669)
Szerokość: 2500 mm
Wysokość: 3165 mm
Masa własna: 9400-10 550 kg
Poprzednik: Karosa ŠM 11
Następca: Karosa B 931


(C) Wikipedia.org
Flickr.com
TWB PhotoTrans.pl

1968 Karosa ŠD 11.2050 Superlux (prototyp)


MynTransportBlog.files.wordpress.com



Orlicky.net

Prototyp autobusu dalekobieżnego, zbudowany na podwoziu ŠM 11. Silnik ML 635 ustyuowany z tyłu, Pojazd zapoczątkował konstrukcyjnie rodzinę modeli 700.

Liczba miejsc siedzących: 41


(C) Irisbus Iveco MynTransportBlog.files.wordpress.com
Orlicky.net

1983-1987 Karosa B 732





Wikipedia.org
LuBus.info
TWB PhotoTrans.pl
Flickr.com
IVECO Irisbus MynTransportBlog.files.wordpress.com
the-Blueprints.com
CityBus.cz

Trzydrzwiowy autobus miejski produkowany przez Karosę w latach 1983-1997. Był bliźniaczą konstrukcją z modelem B731, od której różnił się manualną skrzynią biegów. Autobus zastąpił wysłużone wozy serii ŠM 11 i był podstawowym typem u przewoźników miejskich byłej Czechosłowacji. Jego następcą został model B 932. Niektóre wozy B 732 modernizowano, w wyniku czego pojawiła się seria B 832. W latach dziewięćdziesiątych używane pojazdy pojawiły się w Polsce, głównie u przewoźników prywatnych.

Produkowane były następujące wersje:
Karosa B 732.00 (1983-1986)
Karosa B 732.20 (1987-1990)
Karosa B 732.40 (1989-1991)
Karosa B 732.1652 (1990-1991)
Karosa B 732.1654 (1991-1996)
Karosa B 732.1654.1 (1994)
Karosa B 732.1654.3 ?
Karosa B 732.1658 (1994-1996)
Karosa B 732.1660 (1994-1996)
Karosa B 732.1661
Karosa B 732.1662
Karosa B 732.1666 (1995-1996)
Karosa B 732.1670

Chollima-973
14 wozów B732 w Pyongyangu przerobiono na trolejbusy, jednak w eksploatacji jest tylko 8.

Dane techniczne
Producent: Karosa, Wysokie Myto, Czechosłowacja
Okres produkcji: 1983-1996
Wyprodukowanych: 4495 egz.
Typ nadwozia: wysokopodłogowy autobus miejski klasy MAXI
Liczba drzwi: 3, otwierane automatycznie
Układ drzwi: 2-2-2
Wysokość podłogi: 890 mm
Liczba miejsc siedzących: 31
Liczba miejsc stojących: 59 / 63
Liczba miejsc ogółem: 90
94
Silnik: wysokoprężny, rzędowy, 6-cylindrowy, chłodzony cieczą
typu LIAZ ML 635 N (732.00)
typu LIAZ ML 635 Turbo (732.00)
typu LIAZ ML 636 N (732.20, 732.40, 732.1652, 732.1654)
typu LIAZ 636 NG
typu LIAZ ML 637 NGS
Pojemność skokowa: 11 940 ccm
Moc maksymalna: 148 kW (201 KM) (LIAZ ML 635)
175 kW (238 KM) (LIAZ ML 636 N)
Skrzynia biegów: Praga 5P 80 45, manualna 5-biegowa
Układ napędowy: silnik umieszczony z tyłu pojazdu, napędza kola tylne
Długość: 11 055 mm
11 347 mm
Szerokość: 2500 mm
Wysokość: 3165 mm
Masa własna: 9400-10 200 kg
Masa całkowita: 16 000 kg
Prędkość maksymalna: 70 km/h
Oś przednia: LIAZ 442
Oś tylna: RÁBA A 118.37 (732.00)
RÁBA A 007.24 (732.20)
RÁBA A 009 (732.40, 732.1652, 732.1654 №№ 1132—1133, 2144—2151, 3162—3189, 4081—4085)
Detva 11N DKT (od 1992 r.: 732.1654 №№ 1134, 2152—2153, 3190—3199, 3000II—3006II, 4086—4098)
Pokrewne: Karosa B731
Karosa B741
Poprzednik: Karosa ŠM 11
Następca: Karosa B 932



(C) Wikipedia.org
LuBus.info
TWB PhotoTrans.pl
Flickr.com
IVECO Irisbus MynTransportBlog.files.wordpress.com
the-Blueprints.com
CityBus.cz

1974 Karosa C 733

Karosa-Club.com









Facebook.com/Slovenská autobusová doprava Zvolen - SAD Zvolen

Autobus międzymiastowy z układem siedzeń 2+2 i dwojgiem dwuskrzydłowych drzwi, zbudowany w latach 1973-1974 w dwóch prototypach oznaczonych C1 i C2. Prototypowy autobus C733 był pierwszym z nowej rodziny 700, która zastąpiła w produkcji rodzinę Š. Podstawowymi zmianami względem poprzednika było nowe nadwozie półsamonośne o panelowej konstrukcji oraz umieszczenie silnika za tylną osią. W wyniku przeprowadzonych testów (i przejechanych 270 000 km) wprowadzono do produkcji ulepszony autobus międzymiastowy C734 w 1981, zaś na jego bazie skonstruowano autobusy miejskie B731 i B732. Prototyp C1 był testowany m. in. w ZSRS, w 1979 został wycofany z eksploatacji i zezłomowany, zaś drugi prototyp - C2 - po przejechaniu 350 000 km w 1979 został sprzedany jednej z rokiczańskich fabryk.

Dane techniczne
Producent: Karosa, Wysokie Myto, Czechosłowacja
Okres produkcji: 1973-1974
Wyprodukowanych: 2 egz. prototypy
Typ nadwozia: wysokopodłogowy autobus międzymiastowy klasy MAXI
Liczba drzwi: 2 odskokowo-uchylne, otwierane automatycznie
Układ drzwi: 2-0-2
Układ siedzeń: 2+2
Silnik: typu LIAZ ML 636,wysokoprężny, rzędowy, 6-cylindrowy, chłodzony cieczą
Układ zasilania: wtrysk bezpośredni
Pojemność skokowa: 11 940 ccm
Skrzynia biegów: Praga 5P 80, manualna 5-biegowa
Układ napędowy: silnik umieszczony z tyłu pojazdu, napędza kola tylne
Długość: 11 055 mm
Szerokość: 2500 mm
Hamulce: pneumatyczne bębnowe
Zawieszenie: pneumatyczne
Pokrewne: Karosa B731
Karosa B732
Karosa B741
Karosa LC735
Poprzednik: Karosa ŠL11
Następca: Karosa C734


(C) Karosa-Club.com
Facebook.com/Slovenská autobusová doprava Zvolen - SAD Zvolen

1968-1972 Karosa A 30

Wikipedia.org


Iveco Irisbus myntransportblog.files.wordpress.com

Idnes.cz
Pinterest.com
Facebook.com/Slovenská autobusová doprava Zvolen - SAD Zvolen

Prototyp małego autobusu, zbudowany na podwoziu ciężarowej Avii A30. W latach 1968-1969 zbudowano 3 egzemplarze w trzech wersjach: międzymiastowej A 30-L7, dalekobieżnej A 30-D7 oraz radiowego wozu transmisyjnego A 30-RPA. W 1969 roku prototyp A 30-D7 wziął udział w targach w Nicei, gdzie otrzymał srebrny puchar i nagrodę producentów nadwozi. Po pomyślnym przejściu testów wyprodukowano serię 10 egzemplarzy w wersji A 30-RPA. Prototyp A 30-D7 pozostał jako wóz zakładowy w macierzystej fabryce, zaś w latach 70. został sprzedany miejscowemu klubowi piłkarskiemu, w 2000 został zezłomowany. Prototyp wersji międzymiastowej A 30-L7 został sprzedany w pierwszej połowie lat 70. Avii, która następnie po odremontowaniu odsprzedała go na początku lat 80. prywatnemu właścicielowi, który zaadaptował go na karawan (eksploatowany jeszcze w 2008). Prototyp A 30-RPA był eksploatowany przez brneńską rozgłośnie radiową, która sprzedała go prywatnemu właścicielowi w latach 90, który przebudował pojazd na autobus, eksploatowany jeszcze w 2008. Większość seryjnych wozów transmisyjnych w latach 80. i 90. trafiła w ręce prywatnych właścicieli. Praski wóz został sprzedany do Polski, gdzie po remoncie i wstawieniu ściany frontowej od serii 700 był eksploatowany jako międzymiastowy. Wóz pilzneński natomiast w 2008 został sprzedany ČSADowi Pilzno, gdzie przeszedł odbudowę do stanu z 1972 i trafił do kolekcji zabytkowych autobusów.

Dane techniczne
Typ: A 30
Producent: Karosa, Vysoké Mýto, Czechosłowacja
Okres produkcji: 1968–1972
Wyprodukowanych: 13 egz.
Długość: 6535 mm
Szerokość: 2300 mm
Wysokość: 2810 mm
Masa własna: 4010–4250 kg
Silnik: typu Renault- Avia 712.01
Moc maksymalna: 80 KM (58,8 kW)
Skrzynia biegów: manualna 4-biegowa


(C) Wikipedia.org
Iveco Irisbus myntransportblog.files.wordpress.com
Idnes.cz
Pinterest.com
Facebook.com/Slovenská autobusová doprava Zvolen - SAD Zvolen

1975-1997 Karosa C 734


Wikipedia.org

Iveco Irisbus Myntransportblog.files.wordpress.com

1981-1986 Karosa C 734.00





Karosa-Club.com





Iveco Irisbus Myntransportblog.files.wordpress.com

Karosa C 734.22
WheelsAge.org

Karosa C 734.1340
Iveco Irisbus Myntransportblog.files.wordpress.com

Karosa C 734.1340.1
Iveco Irisbus Myntransportblog.files.wordpress.com
TWB Phototrans.pl

Karosa C 734.1345
Iveco Irisbus Myntransportblog.files.wordpress.com

Wysokopodłogowy, dwudrzwiowy autobus międzymiastowy, produkowany przez Karosę w latach 1975-1997, podstawowy model autobusu z rodziny 700. Nadwozie półsamonośne, podwozie wspólne z autobusami miejskimi B 731 i B 741. Siedzenia w układzie 2+2 z przejściem pośrodku. Konstrukcja wywodzi się z prototypu C733. Autobusy C 733 były eksploatowane przez oddziały ČSAD-u do 2020 roku, a u innych przewoźników do połowy 2023. Do dzisiejszych czasów w Czechach i na Słowacji zachowało się ok. 43 egzemplarzy zabytkowych, w oddziałach ČSAD/SAD i u prywatnych właścicieli. Pewna liczba używanych wozów trafiła do Polski w latach 90., przeważnie do przewoźników prywatnych. W Pyongyangu pewną ilość pojazdów przebudowano na trolejbusy.

Produkowane były następujące serie:
C 733.00 - silnik wolnossący LIAZ, oś tylna "wielka Raba", wydech za lewym tylnym kołem, czarne dermatoidowe siedzenia (1981-1986),
C 733.01 - powiększona przestrzeń dla wózków dziecięcych, zmiana rozmieszczenia siedzeń
C 733.03 - nowszy typ siedzeń i kabina kierowcy (1984-1986),
C 733.20 - silnik LIAZ turbodoładowany, oś tylna "mała Raba", wydech w tylnym zderzaku (1986-1988),
C 733.21 - zmieniony układ wnętrza 43+37 miejsc (1988),
C 733.22 - bez świateł obrysowych (1986-1987),
C 733.23 - kombinacja wyposażenia serii .03 z techniką serii .20 (1986-1987),
C 733.24 - siedzenia IPUR (1987-1988),
C 733.40 - silnik LIAZ turbodoładowany, wizualnie podobny do serii .20 (1988-1992),
C 733.1340 - intercooler, oś tylna Detva (1990-1996),
C 733.1340.1 - wersja eksportowa do Rosji, światła przeciwmgielne w zderzaku,
C 733.1344 - prototyp C25 - laminatowa ściana tylna, bez intercoolera,
C 733.1345 - prototyp C26 - laminatowa ściana tylna, intercooler, przebudowany na .1345,
C 733.1345 - silnik Renault, retarder, laminatowa ściana tylna (1995),
C 733.1031 (1992-1996),
C 733.1346 - więźniarka, 37+5+1 miejsc.
C 733.1347 - 21+15+1 miejsc,
C 733.1348 - do zabudowy specjalistycznej, bez wnętrza.

Dane techniczne
Producent: Karosa, Vysoke Myto, Czechosłowacja
Okres produkcji: 1975-1997
Wyprodukowanych: 18 079 egz.
Typ nadwozia: wysokopodłogowy autobus międzymiastowy klasy MAXI
Liczba drzwi: 2 automatyczne
Układ drzwi: 2-2-0
Szerokość drzwi: 800/830 mm
Liczba miejsc siedzących: 45
Liczba miejsc stojących: 37
Liczba miejsc ogółem: 72
Silnik(i): typu LIAZ ML 634
typu LIAZ ML 635, leżący, wysokoprężny, rzędowy 6-cylindrowy, chłodzony cieczą
LIAZ ML 636P
typu LIAZ ML 636 N leżący, wysokoprężny, rzędowy 6-cylindrowy, chłodzony cieczą
Renault MIHR 62045 A/3 Euro 1
Pojemność skokowa: 11 940 ccm
Moc maksymalna: 201 KM (148 kW) przy 2100 obr./min
211 KM (155 kW)
Maksymalny moment obrotowy: 743 Nm przy 1300 obr./min
845 Nm przy 1100 obr./min
Skrzynia biegów: Praga 5P 80, manualna 5-biegowa
Układ napędowy: silnik umieszczony wzdłużnie z tyłu pojazdu, napędza koła tylne
Długość: 11 055 mm
Szerokość: 2500 mm
Wysokość: 3165 mm
Rozstaw osi: 5600 mm
Rozstaw kół przednich: 1930 mm
Rozstaw kół tylnych: 1800 mm
Prześwit: 185 mm
Masa własna: 9500-10 050 kg
9600 kg (C 734.00)
Ładowność: 5840 kg (C 734.00)
Masa całkowita: 15 440 kg (C 734.00)
Prędkość maksymalna: 100 km/h
Przyspieszenie 0-100 km/h: 30,2 s
Poprzednik: Karosa ŠL 11
Następca: Karosa C 934


(C) Wikipedia.org
Karosa-Club.com
Iveco Irisbus Myntransportblog.files.wordpress.com
WheelsAge.org
TWB Phototrans.pl

1992-1997 Karosa C 735

Karosa-Club.com

Wikipedia.org







Iveco Irisbus myntransportblog.files.wordpress.com

Model pośredni pomiędzy modelem międzymiastowym C 734 a dalekobieżnym/turystycznym LC 735, skonstruowany na bazie modelu C 734, produkowany w latach 1992-1997. Przeznaczony do eksploatacji na liniach miedzymiastowych o średniej odległości. Od modelu C 734 odróżniał się komfortowymi siedzeniami (pochodzącymi z modeli LC 73x) oraz powiększonym bagażnikiem o pojemności 5 m³. Obecnie w eksploatacji pozostaje 49 egzemplarzy, z czego 39 w Czechach i 10 na Słowacji.

Dane techniczne
Producent: Karosa, Vysoke Myto, Czechosłowacja/Czechy
Okres produkcji: 1992-1997
Wyprodukowanych: 243 egz.
Typ nadwozia: wysokopodłogowy autobus międzymiastowy klasy MAXI
Liczba drzwi: 2 odskokowo-uchylne, otwierane automatycznie
Układ drzwi: 2-2-0
Liczba miejsc siedzących: 45+1
Liczba miejsc stojących: 15
Liczba miejsc ogółem: 60+1
Silnik: typu LIAZ ML 636 N, wysokoprężny, rzędowy, 6-cylindrowy, chłodzony cieczą
Układ zasilania: wtrysk bezpośredni
Pojemność skokowa: 11 940 ccm
Moc maksymalna: 211 KM (155 kW) przy … obr./min
Maksymalny moment obrotowy: 1115 Nm przy … obr./min
Skrzynia biegów: Praga 8PS120R00.4, manualna 5-biegowa
Układ napędowy: silnik umieszczony z tyłu pojazdu, napędza koła tylne
Norma emisji spalin: EURO 1
Długość: 11 055 mm
Szerokość: 2500 mm
Wysokość: 3165 mm
Rozstaw osi: 5600 mm
Rozstaw kół przednich: 1953 mm
Rozstaw kół tylnych: 1800 mm
Prześwit: 185 mm
Masa własna: 9900 kg
10 710 kg
Masa całkowita: 16 000 kg
Pojemność bagażnika: 5 m³
Zawieszenie: przednie niezależne LIAZ, tylne most sztywny Detva z mechanizmem różnicowym Rockwell
Napięcie pokładowe: 24 V
Prędkość maksymalna: 111 km/h (bez blokady)
Zużycie paliwa: 26,5 L/100 km przy 60 km/h
Poprzednik: Karosa LC 735
Następca: Karosa C935


(C) Karosa-Club.com
Wikipedia.org
Iveco Irisbus myntransportblog.files.wordpress.com

1983-1991 Karosa LC 735




Wikipedia.org


Karosa-Club.com




Iveco Irisbus myntransportblog.files.wordpress.com
TWB PhotoTrans.pl
Vhdfoto.cz

Wysokopodłogowy autobus dalekobieżny i turystyczny, produkowany w latach 1983-1991, skonstruowany na bazie modelu C 734. Prototyp ukończono w 1977 roku, seryjna produkcja ruszyła w 1983. Powstało 6519 egzemplarzy. Siedzenia w układzie 2+2 z przejściem pośrodku, nad siedzeniami umieszczono półki na bagaż podręczny. Bagażnik o pojemności 5 m³. Do dzisiejszych czasów zachowało się 13 egzemplarzy jako zabytkowych.

Produkowane wersje:
Karosa LC 735.00 - silnik wolnossący LIAZ ML 635, oś tylna "wielka Raba",
Karosa LC 735.20 - silnik turbodoładowany LIAZ ML 636, zmodernizowana oś tylna "mała Raba",
Karosa LC 735.22,
Karosa LC 735.40 - silnik turbodoładowany LIAZ ML 637,
Karosa LC 735.1011 - konfiguracja jak .40, tylko inaczej oznaczona.

Dane techniczne
Producent: Karosa, Vysoke Myto, Czechosłowacja
Okres produkcji: 1983-1991
Wyprodukowanych: 6519 egz.
Typ nadwozia: wysokopodłogowy autobus dalekobieżny/turystyczny klasy MAXI
Liczba drzwi: 2 odskokowo-przesuwne, otwierane automatycznie
Układ drzwi: 2-0-1
Liczba miejsc siedzących: 44
Liczba miejsc stojących: 0
Liczba miejsc ogółem: 44
Silnik: typu LIAZ ML 635, wysokoprężny, rzędowy, 6-cylindrowy, chłodzony cieczą
LIAZ ML 636, wysokoprężny, rzędowy, 6-cylindrowy, chłodzony cieczą
LIAZ ML 637, wysokoprężny, rzędowy, 6-cylindrowy, chłodzony cieczą
Układ zasilania: wtrysk bezpośredni
Pojemność skokowa: 11 940 ccm
Średnica cylindra: 130 mm
Skok tłoka: 150 mm
Moc maksymalna: 201 KM (148 kW) przy 2100 obr./min (LIAZ ML635)
211 KM (155 kW) przy 2000 obr./min (LIAZ ML636)
257 KM (189 kW) przy 2000 obr./min (LIAZ ML637)
Maksymalny moment obrotowy: 743 Nm przy 1300 obr./min (LIAZ ML635)
845 Nm przy 1100 obr./min (LIAZ ML636)
920 Nm przy 1300 obr./min (LIAZ ML637)
Skrzynia biegów: Praga 5P80, manualna 5-biegowa
Układ napędowy: silnik umieszczony z tyłu pojazdu, napędza koła tylne
Długość: 11 055 mm
Szerokość: 2500 mm
Wysokość: 3165 mm
Rozstaw osi: 5600 mm
Rozstaw kół przednich: 1930 mm
Rozstaw kół tylnych: 1800 mm
Prześwit: 185 mm
Masa własna: 9900 kg
Ładowność: 4800 kg
Masa całkowita: 14 700 kg
Pojemność bagażnika: 5 m³
Prędkość maksymalna: 110 km/h (LIAZ ML637)
Poprzednik: Karosa ŠD 11
Następca: Karosa LC 736


(C) Wikipedia.org
Karosa-Club.com
Iveco Irisbus myntransportblog.files.wordpress.com
TWB PhotoTrans.pl
Vhdfoto.cz

1984-1997 Karosa LC 736
Wikipedia.org
Karosa-Club.com


Iveco Irisbus myntransportblog.files.wordpress.com
Imhd.sk
Proficars.sk
Flickr.com
TWB Phototrans.eu

LC 736.20
Iveco Irisbus myntransportblog.files.wordpress.com

Wysokopodłogowy autobus dalekobieżny i turystyczny klasy MAXI, produkowany w latach 1984-1997. W 1978 skonstruowano prototyp, w 1980 dalsze dwa prototypy w wersji ekspresowej. Główną różnicą względem modelu LC 735 były tylne drzwi, które w modelu LC 736 są tylko awaryjne (pozbawione stopni) oraz indywidualne sterowanie przez pasażerów nawiewami wentylacji. W wersjach turystycznych przy przednich drzwiach zainstalowano składany fotel dla pilota wycieczki. Siedzenia w układzie 2+2 z przejściem pośrodku. Dzięki umieszczeniu siedzeń na podestach wzrosła pojemność bagażnika do 5,3 m³. Autobus jest dotychczas eksploatowany liniowo, jednak jego liczebność znacznie się zmniejszyła w ostatnich latach w związku z zastępowaniem przez nowocześniejsze modele autobusów. Obecnie ok. 15 egzemplarzy zachowano jako pojazdy zabytkowe.

Produkowane wersje:
Karosa LC 736.00 (1984–1986) – bazowy silnik, oś tylna "wielka Raba".
Karosa LC 736.20 (1987–1988) – wzmocniony silnik, oś tylna "mała Raba",
Karosa LC 736.21 (1988),
Karosa LC 736.22 (1987),
Karosa LC 736.40 (1988–1989) – prędkość zwiększona do 110 km/h, katalizator
Karosa LC 736.41 (1989–1991),
Karosa LC 736.1014 (1990–1991) – konfiguracja jak w wersji .40
Karosa LC 736.1022 (1990–1991) – wydajniejszy agregatr wentylacji
Karosa LC 736.1022 (1991–1996, model 92) – ośmiobiegowa skrzynia biegów, rozkładane fotele, klimatyzacja
Karosa LC 736.1024 (1992) – dachowa wentylacja Webasto
Karosa LC 736.1030 (1992–1993) – wersja eksportowa do Niemiec
Karosa LC 736.1032 (1996) – prototyp z silnikiem Renault, wydłużona tylna część pojazdu wg wzoru rodziny 900

Dane techniczne
Producent: Karosa, Wysokie Myto, Czechosłowacja
Prototyp: 1978
Okres produkcji: 1984-1997
Wyprodukowanych: 1718 egz.
Typ nadwozia: wysokopodłogowy autobus dalekobieżny i turystyczny klasy MAXI
Liczba drzwi: 2
Układ drzwi: 2-0-1
Liczba miejsc siedzących: 44
Liczba miejsc stojących: 0
Liczba miejsc ogółem: 44
Silnik: typu LIAZ ML 636, wysokoprężny, wolnossący, rzędowy 6-cylindrowy, chłodzony cieczą
typu LIAZ ML 637, wysokoprężny, wolnossący, rzędowy 6-cylindrowy, chłodzony cieczą
Układ zasilania: wtrysk bezpośredni
Pojemność skokowa: 11 940 ccm
Moc maksymalna: 207 KM (152 kW)
257 KM (189 kW) przy 2000 obr./min
Skrzynia biegów: Praga 5P 80, manualna 5-biegowa
Praga 8P 120, manualna 8-biegowa
Układ napędowy: silnik umieszczony z tyłu pojazdu, napędza koła tylne
Długość: 11 055 mm
Szerokość: 2500 mm
Wysokość: 3165 mm
Masa własna: 9900-10 100 kg
Pojemność bagażnika: 5,3 m³
Poprzednik: Karosa LC 735
Następca: Karosa LC 936


(C) Wikipedia.org
Karosa-Club.com
Iveco Irisbus myntransportblog.files.wordpress.com
Imhd.sk
Proficars.sk
Flickr.com
TWB Phototrans.eu

1991 Karosa LC 737




Karosa-Club.com

Karosa LC 737 to dwuosiowy, wysokopodłogowy autobus dalekobieżny, zbudowany w 1 prototypie przez Karosę w 1991. Siedzenia rozmieszczone w układzie 2+2 z przejściem pośrodku. Nadwozie o konstrukcji szkieletowej,
Posiadał dwoje drzwi jednoskrzydłowych, indywidualne głośniki i nawiewy chłodzenia wnętrza, telewizor pokładowy, zaś pojemność luku bagażowego zwiększono do 8,5 m³ dzięki podwyższeniu poziomu podłogi. Nie posiadał WC i kuchenki.

Dane techniczne
Producent: Karosa, Wysokie Mytu, Czechoslowacja
Okres produkcji: 1991
Wyprodukowanych: 1 egz. (prototyp)
Typ nadwozia: wysokopodłogowy autobus dalekobieżny
Inne nazwy: Karosa HD 11
Liczba drzwi: 2
Układ drzwi: 1-0-1
Liczba miejsc siedzących: 42
Liczba miejsc stojących: 0
Liczba miejsc ogółem: 42
Silnik: typu Cummins LTAA 10-325.10
Moc maksymalna: 329 KM (242 kW)
Skrzynia biegów: Zenit 8 MS-120, manualna 8-biegowa
Układ napędowy: silnik umieszczony wzdłużnie z tyłu pojazdu, napędza koła tylne
Długość: 11 511 mm
Szerokość: 2500 mm
Wysokość: 3320 mm
Masa własna: 11 250 kg
Pojemność bagażnika: 8,5 m³


(C) Karosa-Club.com

1991-1997 Karosa B741




Wikipedia.org



Karosa-Club.com
TWB PhotoTrans.eu
the-Blueprints.com

Karosa B 741.1908
WheelsAge.org

Członowy autobus miejski z rodziny 700, produkowany w latach 1991-1997. Wyprodukowano 620 egzemplarzy, które byly eksploatowane przez miejskich przewoźników m. in. w Pradze w Czechach (174 wozy), Bratysławie na Słowacji (104 wozy), oraz w Brnie, Ostrawie, Ołomuńcu w Czechach, Koszycach i Nitrze na Słowacji, a także w Polsce, na Litwie i w Rosji. W Pradze wozy były eksploatowane do 2015, zaś ostatni egzemplarz w Czeskich Budziejowicach do 2021 roku, w Bratysławie do 2021 (przy czym bratysławskie wozy przeszły przebudowę na zasilanie CNG podczas naprawy głównej). Siedzenia w układzie 2+1, nad osiami 2+2. Obecnie zachowało się 14 egzemplarzy zabytkowych - po dwa egzemplarze u miejskiego przewoźnika w Bratysławie, w stowarzyszeniu w Jihlavie, , pojedyncze egzemplarze u przewoźników w Brnie i Bratysławie, jak również u prywatnych kolekcjonerów.

Produkowane wersje:
Karosa B 741.1908 - silnik LIAZ ML637N, skrzynia automatyczna ZF 4HP500;
Karosa B 741.1910 - silnik MAN, wersja dla Rosji;
Karosa B 741.1912 - silnik LIAZ, skrzynia automatyczna ZF 4HP500;
Karosa B 741.1914 - silnik MAN, skrzynia automatyczna ZF 4HP500;
Karosa B 741.1916 - silnik LIAZ ML637N, skrzynia automatyczna Voith;
Karosa B 741.1918 - silnik Renault, skrzynia automatyczna ZF4 HP500;
Karosa B 741.1920 - silnik MAN, wersja dla Rosji;
Karosa B 741.1922 - silnik LIAZ ML637E Euro II, skrzynia automatyczna ZF4 HP500;
Karosa B 741.1924 - silnik LIAZ ML637E Euro II, skrzynia automatyczna Voith;
Karosa B 741.1926 - silnik LIAZ Euro II, skrzynia automatyczna ZF5 HP500, wyprodukowana w pojedynczym egzemplarzu, eksploatowanym przez MHD Havířov do roku 2010.

Dane techniczne
Producent: Karosa, Wysokie Myto, Czechosłowacja
Okres produkcji: 1991-1997
Wyprodukowanych: 620 egz.
Typ nadwozia: wysokopodłogowy autobus miejski klasy MEGA
Liczba drzwi: 4
Układ drzwi: 2-2-2-2
Wysokość podłogi: 890 mm
Liczba miejsc siedzących: 42
Liczba miejsc stojących: 102
Liczba miejsc ogółem: 144
Silnik: typu LIAZ ML636N, wysokoprężny, rzędowy, 6-cylindrowy, chłodzony cieczą
typu LIAZ ML637S, wysokoprężny, rzędowy, 6-cylindrowy, chłodzony cieczą
typu Renault MIHR 062045, wysokoprężny, rzędowy, 6-cylindrowy, chłodzony cieczą
typu MAN D 2865 LUH 02, wysokoprężny, rzędowy, 6-cylindrowy, chłodzony cieczą
typu LIAZ ML 637 NGST, wysokoprężny, rzędowy, 6-cylindrowy, chłodzony cieczą
typu TEDOM M1.2C M 640 FNG 4, wysokoprężny, rzędowy, 6-cylindrowy, chłodzony cieczą
Układ zasilania: wtrysk, wolnossący
Pojemność skokowa: 11 946 ccm (LIAZ, TEDOM)
9973 ccm (MAN D 2865 LUH 02)
9840 ccm (Renault MIHR 06.20.45 A/3)
Moc maksymalna: 238 KM (175 kW) przy 2000 obr./min (LIAZ ML636N)
259 KM (190 kW) (LIAZ ML637S)
256 KM (188 kW) (Renault MIHR 062045)
Maksymalny moment obrotowy: 1050 Nm (LIAZ ML 637 N)
1100 Nm (LIAZ ML 637 NGST)
1200 Nm (LIAZ M 640 FNG)
Skrzynia biegów: Voith DIWA automatyczna 3-biegowa
ZF 4 HP 500 automatyczna 4-biegowa
Układ napędowy: silnik umieszczony wzdłużnie z tyłu pojazdu, napędza kola tylne
Długość: 17 355 mm
Szerokość: 2500 mm
Wysokość: 3165 mm
Rozstaw osi: 5600+6270 mm
Masa własna: 13 700 kg (Euro 0)
14 200 kg (Euro 2)
Ładowność: 11 900 kg
Masa całkowita: 25 600 kg
Prędkość maksymalna: 70 km/h
Poprzednik: Karosa ŠM 16,5
Następca: Karosa B 941


(C) Wikipedia.org
Karosa-Club.com
TWB PhotoTrans.eu
the-Blueprints.com
WheelsAge.org

1987-1992 Karosa C 744


Wikipedia.org

Karosa-Club.com
Iveco Irisbus myntransportblog.files.wordpress.com
TWB PhotoTrans.pl
Gpa.mazowsze.pl
Flickr.com
Pinterest.com

Karosa C744 to członowy, wysokopodłogowy autobus międzymiastowy klasy mega z rodziny 700, skonstruowany na bazie autobusów międzymiastowych C 734 i C 735, produkowany w latach 1988-1992. Następcą został model C 943 w 1997. Autobus posiada nadwozie półsamonośne, silnik w sekcji B napędzający koła trzeciej osi oraz zawieszenie pneumatyczne. Pierwsza oś ma zawieszenie niezależne, druga i trzecia są sztywne. Siedzenia w układzie 2+2 z przejściem pośrodku są pokryte dermatoidem. Pierwszy prototyp ukończono w 1983 roku, kolejne trzy w 1986, w 1987 wyprodukowano serię informacyjną 5 egzemplarzy. Łącznie wyprodukowano 324 egzemplarze, wliczając w to wszystkie prototypy i serię informacyjną. Autobusy trafiały do oddziałów ČSAD, a ponieważ miejski C 741 wszedł dopiero w 1991 - C 744 początkowo również były eksploatowane na liniach komunikacji miejskie w niektórych miastach (w Nitrze, Prewidzy, Poważskiej Bystrzycy, Spiskiej Nowej Wsi, Preszowie, Liptowskim Mikulaszu, Koszycach, a nawet w Bratysławie). Do dzisiejszych czasów zachowały się osiem egzemplarzy zabytkowych: pięć w Czechach (w Stowarzyszeniu ochrony zabytkowych autobusów i trolejbusów w Jihlavie, w Muzeum Technicznym w Brnie, w autobusach VKJ, u weteranów techniki komunikacyjnej i u prywatnego kolekcjonera) oraz trzy u prywatnych kolekcjonerów na Słowacji.

Produkowane serie:
Karosa C 744.00 - pierwszy prototyp,
Karosa C744.20 - silnik LIAZ ML635 o mocy 180 kW (1988),
Karosa C744.24 - silnik LIAZ ML637 o mocy 190 kW (1989-1991),
Karosa C 744.1902.

Dane techniczne
Producent: Karosa, Wysokie Myto, Czechosłowacja
Prototypy: 1983-1986
Okres produkcji: 1987-1992
Wyprodukowanych: 324 egz.
Typ nadwozia: półsamonośne, wysokopodłogowy autobus międzymiastowy klasy MEGA
Liczba drzwi: 3
Układ drzwi: 2-2-2-0
Szerokość drzwi: 800 mm
Liczba miejsc siedzących: 60
Liczba miejsc stojących: 70
Liczba miejsc ogółem: 130
Silnik: typu LIAZ ML635, wysokoprężny, rzędowy, 6-cylindrowy, z rozrządem OHV, 2 zawory na cylinder, chłodzony cieczą
typu LIAZ ML637S, wysokoprężny, rzędowy, 6-cylindrowy, z rozrządem OHV, 2 zawory na cylinder, chłodzony cieczą
Układ zasilania: wtrysk
Pojemność skokowa: 11 940 ccm
Moc maksymalna: 245 KM (180 kW) (ML 635)
259 KM (190 kW) (ML637S)
Skrzynia biegów: Praga 5P 80.40 5-biegowa manualna
Praga 8PS120 8-biegowa manualna
Układ napędowy: silnik umieszczony z tyłu pojazdu w sekcji B, napędza koła trzeciej osi
Długość: 17 355 mm
Szerokość: 2500 mm
Wysokość: 3165 mm
Masa własna: 13 800 kg
Następca: Karosa C 943



(C) Wikipedia.org
Karosa-Club.com
Iveco Irisbus myntransportblog.files.wordpress.com
TWB PhotoTrans.pl
Gpa.mazowsze.pl
Flickr.com
Pinterest.com

1983 Karosa Legobus B 732.1670 (concept)

Karosa-Club.com
Veterany.eu
Wikidata.org

Iveco Irisbus myntransportblog.files.wordpress.com

Prototyp autobusu o konstrukcji modułowej z nadwoziem wykonanym z aluminium, zbudowany w 1993. Oznaczony kodem wewnętrznym B19, niedoszły następca modelu B 732, skonstruowany na jego bazie. Pojazd posiadał obniżoną podłogę w porównaniu do pierwowzoru B 732, troje automatycznych dwuskrzydłowych drzwi odskokowo-przesuwnych. Dzięki modułowej budowie konfigurację można było łatwo zmienić, stąd nazwa Legobus. Projekt został zatrzymany, ponieważ wykorzystywał niektóre komponenty z importu, co zwiększało koszty produkcji. Początkowo eksploatowany był w komunikacji miejskiej w Pradze pod numerem bocznym 3002 z przydziałem do zajezdni Vršovice. W latach 1997-2005 był wynajęty do obsługi brneńskiego lotniska Tuřany. Obecnie jest eksponatem Muzeum technicznego w Brnie.

Dane techniczne
Producent: Karosa, Wysokie Myto, Czechy
Prototyp: 1993
Typ nadwozia: wysokopodłogowy autobus miejski klasy MAXI
Liczba drzwi: 3
Układ drzwi: 2-2-2
Liczba miejsc siedzących: 29
Liczba miejsc stojących: 69
Liczba miejsc ogółem: 98
Silnik: typu Renault MIHR 06.20.45, wysokoprężny, rzędowy, 6-cylindrowy, z rozrządem OHV, 2 zawory na cylinder, chłodzony cieczą
Układ zasilania: wtrysk, wolnossący
Moc maksymalna: 204 KM (150 kW)
Skrzynia biegów: Zenit 4MS 105.008, automatyczna 4-biegowa
Układ napędowy: silnik umieszczony wzdłużnie z tyłu pojazdu, napędza koła tylne
Długość: 11 653 mm
Szerokość: 2500 mm
Wysokość: 3290 mm
Masa własna: 9500 kg


(C) Karosa-Club.com
Veterany.eu
Wikidata.org
Iveco Irisbus myntransportblog.files.wordpress.com

1953-1962 Karosa B40


Wikipedia.org
MPK.Krakow.pl
TWB PhotoTrans.eu
Imhd.sk
Flickr.com
TransPhoto.org


(C) Wikipedia.org
MPK.Krakow.pl
TWB PhotoTrans.eu
Flickr.com
Imhd.sk
TransPhoto.org

1960-1961 Karosa NO80



Wikipedia.org

Iveco Irisbus MynTransportBlog.files.wordpress.com
Seznam-Autobusu.cz
Idnes.cz

Na przełomie 1960 i 1961 roku zbudowano prototyp naczepy autobusowej Karosa NO 80. Pojazd był eksploatowany badawczo w przedsiębiorstwach CŠAD m. in. w Taborze, Bratysławie, Zlinie, Brnie i innych. Produkcji seryjnej nie podjęto. W 1962 trafił w okolice Szali, gdzie jeździł z ciągnikiem 706 RTTN przez 17 lat. Na początku XXI w. pojazd został odnaleziony, a następnie odbudowany i latem 2007 został zaprezentowany wraz z ciągnikiem 706 RTTN w Pradze, zaś 26 kwietnia 2008 po raz pierwszy przewiózł pasażerów. Obecnie znajduje się w posiadaniu ČSAP Nymburk.

Dane techniczne
Producent: Karosa, Vysokie Myto, Czechosłowacja
Okres produkcji: 1960-1961
Wyprodukowanych: 1 egz. prototyp
Typ nadwozia: naczepa autobusowa klasy MAXI
Liczba drzwi: 1
Układ drzwi: 0-1-0
Liczba miejsc siedzących: 51
Liczba miejsc stojących: 29
Liczba miejsc ogółem: 80
Długość: 10 550 mm
Szerokość: 2400 mm
Wysokość: 2980 mm
Masa własna: 5500 kg


(C) Wikipedia.org
Iveco Irisbus MynTransportBlog.files.wordpress.com
Seznam-Autobusu.cz
Idnes.cz