Wyścigi Grand Prix ACF z 1914 roku uważane są za największe zawody samochodowe przed I Wojną Światową. Zasługują na to z pewnością z powodu wielkiej liczby uczestników, którzy reprezentowali 14 zespołów i korzystali z 57 samochodów różnych firm. Oprócz znanych już pojazdów firm Peugeot, Fiat, Mercedes, Sunbeam i Delage pokazano także nowe modele: Alda, Austin, Aquila, Italiana, Nazzaro, nagant, Opel, Piccard-Pictet, Theo Schneider i Vauxhall. Reguły zmieniły się znów w 1914 roku przez ograniczenie pojemności silnika do 4,5 litra. Tymczasowo wybrano tor Givors w pobliżu Lyonu, o długosci 37,6 km, który zawodnicy musieli przejechać dwudziestokrotnie.

Niemiecki zespół przygotował na wyścigi pięć Mercedesów. Zespół ten składał się z Lautenschlagera, Sailera, Salzera, Wagnera i Pilletta. Pillette, a zwłaszcza Salzer, mieli za zadanie pokonać konkurentów. Salzer dzięki swojej szalonej jeździe nie tylko osiągnął wyznaczony cel, ale zdobył także rekord okrążenia. Zwyciężył Lautenschlager z prędkością średnią 105,55 km/h, drugi był Wagner, a trzeci Salzer.

Konstruktor - Paul Daimler - zastosował silniki wzorowane na sprawdzonych czterozaworowych lotniczych silnikach OHC, osiągających moc 84,6 kW (115 KM) przy 2800 obr/min. Cylindry o średnicy 93 mm i skoku tłoka 165 mm wykonano w postaci oddzielnych elementów. Pojemność skokowa silnika wynosiła 4483 cm3. Wał krzywkowy napędzany był wałkiem królewskim od wału korbowego ułożonego w pięciu łożyskach ślizgowych smarowanych ciśnieniowo. Siła napędowa była przenoszona przez kilkutarczowe sprzęgło, czterobiego wą skrzynię biegów i ciekawie rozwiazany mechanizm różnicowy na tylny most. Były to w zasadzie dwie stożkowe przekładnie, oddzielne dla każdej półosi, połączone wzajemnie stożkowym mechanizmem różnicowym. Rama zawieszona na półeliptycznych resorach była wygięta pomiędzy osiami, dzięki czemu udało się znacznie obniżyć środek ciężkości pojazdu. Mechaniczne hamulce działały tylko na tylne koła. Był to właściwie ostatni zwycięski samochód w Grand Prix z takimi hamulcami. Samochód miał masę około 1000 kg, rozstaw osi 2845 mm, szerokość 1700 mm i osiągał maksymalną prędkość 180 km/h.